"Faust"(1)

A dziś coś zupełnie innego,coś z innej beczki.
Muzyka rozrywkowa-jak ją nazywamy-daje nam pomyśleć czasami nad słowami piosenek,co też autor miał na myśli pisząc to co napisał.
A muzyka operowa?
To dopiero wezwanie dla tych,którzy mają dużą wyobraźnię.
I jeszcze coś.Jak mówił Richard Gere w"Pretty woman"operę albo pokochasz albo znienawidzisz.
Tak więc najpierw poczytajmy:
Najpierw zapoznajmy się z autorem dramatu i "krótkim" streszczeniem.
Jonathan Wolfgang von Goethe(1749-1832)najwybitniejszy niemiecki poeta,przedstawiciel estetyki klasycznej(klasyka weimarska).Był wybitnym myślicielem i uczonym,znawcą sztuki.Studiował w Lipsku gdzie w najsłynniejszej i najstarszej jadłodajni"Piwnicy Auerbacha"usłyszał historię o dr.Johannie Georgu Faust.Legendarny doktor,bezbożnik,który podpisuje pakt z diabłem ponieważ chce posiąść kobietę staje się nagle w umyśle Wolfganga główną postacią jego dramatu.
W 1773-74 rozpoczyna pracę nad pierwszą częścią,którą kończy w 1794 za namową innego wybitnego poety Friderica Schillera.



W 1829 roku rozpoczyna pracą nad drugą częścią,która trwa aż do jego śmierci.
Zapieczętowane rękodzieło zgodnie z wolą poety ukazuje się w druku po jego śmierci.
I "krótka"ściągawka:
"Prolog w niebie"tak jak jedna ze scen Księgi Hioba ukazuje Mefistofelesa

przybywającego do nieba i zdającego relacje z jego wizyty na Ziemi.Bóg pyta się go czy zna jego sługę Fausta,na co ten wyśmiewa Boga mówiąc,że"jego"sługa nie służy mu i nie zależy mu na Bogu,więc zakłada się z Bogiem o duszę Fausta.Bóg zgadza się,gdyż wie,że człowiek całe życie błądzi aby w końcu poznać Jego miłosierdzie.
Natomiast tytułowy Faust-naukowiec,który całe życie spędził wśród książek studiując, rozmyśla nad sensem życia.
Pewnego dnia wybiera się do miasta i znajduje tam czarnego psa,którego przygarnia.W domu zauważa,że z psem dzieją się dziwne rzeczy.Pies zmienia się w Mefistofelesa,który obiecuje Faustowi być przewodnikiem w poszukiwaniu sensu życia w zamian za jego duszę.
Mefistofeles chcąc prędzej zdobyć to czego pragnie prowadzi Fausta do karczmy,aby ten mógł zaznać uciech cielesnych,które niestety nie interesują naszego bohatera.
Diabeł nie poddaje się i prowadzi go do czarownicy.Ta podaje mu wywar dzięki któremu młodnieje.I wtedy Faust doszczega w lustrze czternastoletnią Małgorzatę,którą postanawia uwieść i każe diabłu mu w tym pomóc.
Mefistofeles podrzuca więc dziewczynie klejnoty i ubrania,ale ta pozostaje wciąż niepewna.W końcu udaje mu się namówić dziewczynę na spotkanie z Faustem w domu sąsiadki,lecz ta nadal pozostaje nieufna.Diabeł namawia więc Fausta na drugie podejście do uczucia od strony fizycznej.
Małgorzata zostaje zhańbiona,a jej brat dowiadując się o tym wszczyna bójkę z gachem,w której sam ginie,a przed śmiercią przepowiada swej siostrze niechlubny los prostytutki.
W czasie mszy żałobnej za Małgorzatą stoi Zły Duch,który umacnia ją w poczuciu winy za sprowadzenie śmierci na swego brata.
Po pewnym czasie Faust dowiaduje się,że ukochana jest w więzieniu i prosi Mefistofelesa o pomoc w uwolnieniu jej,ale kiedy docierają do więzienia Małgorzata jest w stanie załamania psychicznego po tym jak zabiła swoją matkę i utopila ich dziecko.Diabeł stwierdza,że dziewczyny dusza jest już stracona,na co Bóg określa ją jako ocaloną.
I akt drugii:
Nasz bohater i jego kompan przebywają na dworze cesarza służąc mu.Tam udaje się do bogiń,które mówią Fausto jak wywołać ducha Heleny Trojańskiej.Zakochany Faust wraz ze swoimi dwoma kompanami wyrusza w świat mitologii greckiej i odnajduje tam Helenę,w której się zakochuje,i z którą zakłada rodzinę.Sielanka trwa póki śmierć nie zabiera jego syna i kochanej Heleny.
Zrozpaczony wraca do swoich czasów i przyłańcza się do czesarza,aby służyć na wojnie przy jego boku za co zostaje nagrodzony,a nagrodą jest nadmorski kraj.
Po latach rządzenia w kraju dopada go starość i gdy jest bliski śmierci lemury* kopią mu grób.
Mefistofeles okłamuje go,że to kolejny jego rozkaz i Faust myśli"trwaj chwilo,jesteś piękna"-są to słowa dzięki ktorym diabeł zdobywa jego duszę-ale bohater nasz ich nie wypowiada i przez to zostaje wzięty do nieba gdzie czeka na niego Małgorzata. 
lemury*-w mitologii rzymskiej są to dusze zmarłych ludzi,którzy czynili za życia zło i po śmierci muszą odpokutować za swe występki.
A teraz muzyka:
Muzykę stworzył Antonii Henryk książe Radziwił w 1808-1832r.Po raz pierwszy fragmenty opery zostały zaprezentowane w Berlinie w 1810r.,a w 1835r.pokazano już całe dzieło w tym samym miejscu.
No to posłuchajmy:


 Jeżeli ktoś chce posłuchać całej opery
                                                                                                          zapraszam na stronę you tube.