Jesień

                     
      "Rozczochrana od wiatru
       W czerwono-złotych kolorach na sukni
       Z babim latem we włosach
       I chryzantemami w dłoni.

       Przyszła,zaproszona przez lato
       Przyszła,usiadła na progu
       I czekała,aż lato odejdzie
       I odda jej berło władania"

Gdyby nie informacja w radiu("Słońce przeszło przez przez punkt Wagi") ten wiersz przeleżałby jeszcze parę dni między notatkami,a na pewno w toku zajęć zostałby zapomniany,ewentualnie poczekałby na następną jesień.
Jak ten czas leci.
Może by go tak zatrzymać przez moment,usiąść na ławce,nacieszyć się ciepłymi promykami słońca,a nie ciągle biegać za czymś czego nie można dogonić,bo wciąż nam ucieka.